یاد واره…

ارادتمند ودوستدار شما عزیزان

…..

ذوالفقارستاری

===========================

هوشنگ اسدیان

=========================

محمد فاضل ستاری

========================

باسلام

خدمت همه اسمرودیها که سنگ تمام گذاشتند همگی خسته نباشید.

من هم به نوبه خودم از تک تک عزیزان

که زحمت کشیدند

از دو ماه پیش همه هماهنگی‌ها را انجام دادند.

هماهنگی با مسئولین خلخال

چاپ بنرهای یادواره

نصب آنها در نقاط حساس شهر

جمع آوری عکس های شهدا

پیشنهاد خوب کمک مادی برای برگزاری

یادواره و مطرح کردن آن در ایتا.

کمک همه اسمرودیها

هرکس درحد توان خودش

درست کردن غذا در خلخال و ارسال به موقع آن به اسمرود بدون هیچ کم و کسری

درست کردن شربت

تهیه شیرینی .پذیرایی مرتب وبه موقع

هماهنگی های عالی

شعر زیبای شاعر

مداحی خوب آقای کشاوز

مدیریت یادواره به نحو احسن

توسط آقای محمد ولی سهرابی

گزارش کار عالی و  مطالبه گری

قاطع  آقای منصور امانپور.

سخنرانی کم و مفید آقای حاج فاضل ستاری.

پشتیبانی مالی حداکثر (آقایان دکتر فرامرز سهرابی.دکتر مهران سهرابی.اقای منصور امانپور)

کارهای مهم انجام شده توسط آقای رسول انامپور .

پذیرایی عالی توسط

آقایان .بهروز قلی‌زاده

چنگیز اسدیان

علی سهرابی

محمد ستاری

فرهنگ ستاری

حسین ستاری

همچنین کارهای انجام شده قبل از یادواره در مسجد توسط آقایان

محمد ستاری

طاهری

محمدی

ترابعلی رضایی.

قرائت زیبای قرآن توسط آقای محمدی

قرائت اذان توسط آقای حاجعلی فتح الهی

مکبری آقای مهدی سهرابی

وکلیه کارهای پشت پرده توسط آقای حاج رحمان ستاری

و در آخر بعد از تمام شدن یادواره و رفتن مهمانها

آقای شمسعلی زحمت شستن. ظرفها و تمیز کردن مسجد را به عهده داشت

انشاالله کسی از قلم نیفتاده باشد

و شهدا از همه عزیزان قبول کنند

امین سهرابی

====================

شیلش داقی  تو بمان  سرگذشت ما را به اینده گان بازگو کن  تو منظر گاه مشترک نسلها در طول قرنها هستی هیچ وقت اخرین نگاه رفقیم  برقامت ستبر تو را فراموش نمی کنم گو یا می دانست اخرین گذر ازاین جاده  است  گفت رحمان من بوداقی داها گورمیجم  زمستان بود همه جا سفید پوش راه به سختی طی می شد نفس زنان ادامه داد درچند روز مرخصی فامیلی نماند در تهران ندیده باشم گفتم دوروز باقی را برم پدرم را هم ببینم که توفیق شد امدم دیدم  گفتم نور بالا می زنی خوش بحالت خداوند خریده تورا ورفتیم و رفتیم تا برای همیشه او رفت نفهمیدم ماموریت من چه بود ماندم وماندم و هنوز هستم  این حرفها را با من زد شاید هیچ وقت فراموشش نکنم و حق رفاقتی بجا بیاورم  سعی کردم یادمانی که بر گذار می شود قطره ای درباشم انچه ازدستم برمیاد کوتاهی نکنم رحمان ستاری

از همه بزرگواران که با غیرت ظاهر شدن هر کسی یه گوشهه ای از کار را گرفت و هدف سربلندی اسم و رسم خودمون و دیارمون اسمری بود و شاهد بودیم چقدر با شکوه ظاهر شدن،چه با عشق انگار پلان و نمایشنامه ای رااجرا میکردند که بارها و بار ها مرور و تمرین کرده بودن ولی این جنسش خیلی فرق داشت نه ترتیبی داشت،نه انگ و عاری نه وظیفه ای دستوری بر دوش خادمی،نه تقدم و تاخر..هدف کاری،حرکتی بود که اون لحظه و ثانیه از دستشون برمیومد..،انگار ناگفته ها  گفته شده،انتظارات نیز…

 از مرور خاطرات لذت بردیم که با جزئیات و ترفندهای عالی آقا رحمان نگاشتند،پر از هیجان و وسوسه انگیز و خبر از پشت پرده ها و پشت صحنه ها داشت…

ایراد سخنرانی توسط بومی ها خیلی سرتر از مهمانان خاص بود از روحانی با سواد تا….الی آخر علت در ریشه و هویت نهفته بود…

مدیحه سرایی جناب کشاورز جای خود..

از هدیه کتاب که به دستم رسیده بی نهایت تشکر می‌کنم

ظرفیت ما برای برگزاری مراسمات از این دست خیلی بیشتر از این نیزهست و ترتیبات و کلاس کاری و اجراش نیز…

بارها در اقصی نقاط دیگرانجام شده (البته اولیت ما اسمری هست و دلی هست) و روش و راه مشخص وهست…

با سپاس فراوان

یوسف سهرابی

 ============================

میزبانی اهالی اسمرود را در تاسوعا و عاشورا شنیده بودم ولی هرگز تا این حد هماهنگ و منظم ندیده بودم ، واقعا هرچه تا بحال در اینگونه مراسمات به چشم می خورد در اغلب موارد فقط احساس مسئولیت هم ولایتی ها قابل تحسین بود اما این مراسم مطلقا با تمام مراسمات اسمرودیها متفاوت بود ضمن احساس تکلیف ، پذیرش و میزبانی با جان و دل و همه جانبه شکل گرفت ، هیچ اسمرودی حاضر ، بی تفاوت نبود جمیعا مشغول خدمتگزاری به مهمانان عزیز به هر طریق ممکن اعم از استقبال ،خوش آمد گویی ، جانمایی برای پارک ماشین ، جانمایی در شبستان مسجد، پذیرائی و….سر از پا نمی شناختند ، در این محفل نورانی همه از هر طیف و منزلت اجتماعی و…به عشق شهدا عملا خادمی کردند ، آفرین به این غیرت ، مرحبا به این تواضع، احسنت به این وحدت. به امید برنامه های وحدت آفرین دیگر ، قطعا هیچ نقدی، شیرینی و محفل شهدایی اسمرود را سر سوزنی به تلخی نخواهد کشاند . هرگز لحظه مواجهه مادر دلسوخته شهید رحیمی با تصویر شهیدگرانقدرش بر روی بنر جایگاه قابل وصف نیست ، کشیدن دست بر تصویر شهید و بوسیدن آن بغضها را ترکاند…. علی ای حال در پایان بر خود وظیفه میدانیم از اعضای ستاد برگزاری هشتمین یادواره شهدای اسمرود بویژه رئیس محترم ستاد برگزاری ، جناب دکتر سهرابی عزیز  صمیمانه تشکر نماییم.

محمد فاضل ستاری

 ============================

حواشی مراسم  یادواره

 شب قبل از روز مراسم  به اتفاق رفتیم ۵ دبه ۲۰ لیتری دوغ خریدیم  قرارشد صبح ساعت ۸ بار پراید وانت کنم واز انجا راهی محل طبخ غذا برم با ر ماشین را با ما یحتاج سفره کامل کنم صبح یک ربع به ۸ جلو مغازه حاضر شدم با اینکه موقع خریداری اقای دکتر مرا به فروشنده  مدیر عامل معرفی کرده بود اما یارو با دیدن تیپ نچسب من به شوخی گرفته گرفته بود فروشند صبح تا مرا دید گفت اقای راننده گفتم که هشت ونیم بیا (اولین دروغ دروع بد قولی ) را تحویلم داد  من هم کم نیاوردم گفتم پول پرتی وقتم را ازت می گیرم چون گفته بودی ۸ صبج  نگاه  عاقل اندر سفیه به من کرد با خاراندن کله به پشت پیشخوان پیچید ومن هم برگشتم امدم داخل ماشین  تقریبا ربعی گذشته بود امد گفت  دده اماده دیا

امدم اشپز خانه  مشغول صرف صبحانه بودند تا جایی که  ماشین  جا داشت بارکردند ومحکم با طناب بستند  دکتر سهرابی زنگ زد اقای مصطفی زاده ( شاعر ) را هم سوار کن ببر پرسیدم کجاست ؟ گورانسراب   برایش زود بود مسافر و خسته راه ساعت ۸  ،۹ کجا  ۱۲ ظهر کجا  از حالا کلافه میشه به دکتر عزیزی زنگ زدم ماجرا را گفتم قبول کرد سوارشان کند با حاج اقا رضایی راهی  دیار شدیم موقع حرکت به حاج انامپور زنگ زدم چیزی جا نمانده باشد   نت رومخ بود فهمیدم اسمرود است  ۴۰ دقیق بعد به دیار رسیدم  از اغبلاغ یاد اوری می کنند بیا لباس مجلسی اوردم بپوش  رفتم شلوار ارخالق به تن کشیدم سوار شدنی اولین تذکر را دریافت کردم که با کت پشت فرمان نشین ،خوب پس چکارش کنم ؟ درار بذار کنار دستت پیاده شدی بپوش ،چشم  رسیدم به گولباشی ماشین را گذاشتم کت فراموش شد ماند داخل ماشین حاج انامپور در حالی که دست تاسف و سر نا امیدی تکان و عصا در دست گفت ب هارداسان؟  گفتم قران حاقی صبح یددیدن  قاچیرام  رد شدم  اقا بهروز را دیدم اقا ستاری شربت کم میاد زنگ بزن شکر بیارند گفتم خوب باز شربت بخریم چرا شکر ؟ گفت چه بهتر ، چقدر سفارش بدم   ۲۰ لیتر دیگر  به اقا بها الدین که هنوز در شهر بود سفارش تلفنی دادم کارها طوری روان پیش می رود ،خوشحالی ،اضطراب را بی رمق می کند

هنوز نه دکتر امده ونه اقا محمد ولی ونه حاج رسول ، حاج انامپور هم عصا دردست  مدام عرض و طول مسجد می رود بچه ها خدماتی ارام قرار ندارند اقا بهروز درحالی که در جنب و جوش است طمانینه خاص دارد اقا محمد پسر عمو می پرسد شربت کی درست کنیم بهروز را نشان دادم ، رها شدم  امدم بیرون مسجد جمعیت دقیقه به دقیق زیاد می شود همه همولایتی با هم خوش وبش می کنند مهمانان  یکی یکی دوتا دوتا از راه می رسند خوش امد گویی وروبوسی اغاز می شود اعلب پیشواز کنان مهمانان را به داخل دعوت می کردند

صدای قراعت قران با صدای حزین مرا به داخل مسجد کشاند  اقا امین بود چنان برایم جذاب است یادم می رود باید سرپا باشم گوشه دیوار نشستم حاج انامپور را که دیدم سریع برخاستم  برای اینکه حرفی زده باشم گفتم حاجی مهمان کم امده نکنه….گفت ۱۲ ونیم به بعد معلوم میکنه  صوت قران امین حواسم را از همه چیز می برد این پا ان پا کردم بشینم از حاج انامپور برک حساب اپاریرام امدم بیرون مسجد چون باید پیشوازی مهمان بیرون در باشم اقای دکتر اقا محمد ولی رسیدند دوباره به داخل مسجد برگشتم صدای اذان از گوشی برخاست اقای حاجعلی فتح الهی برای اذان خود را به بلندگو نزدیک کرده بود ادانش را دوست دارم  به امین اشاره کردم ایشان اذان دهند تواضعش بسیار جاذبه دارد میکرفن را دودستی تقدیم اقای فتح الهی کرد  نماز با صفوف منظم به امامت شیخ محمد فاضل شروع شد به خاطر مراسم سریع هم خواند دنبال مکبر بودم اقا مهدی را دیدم در دوردست میکرفن در دست گوش به دهان امام جماعت است  وقار و متانتش همسنگ مهندس امین است  محو  متانت این دو سهرابی هستم

بعداز نماز به اقا محمد ولی گفتم به خاطر صرفه جویی در وقت قراعت مهندس امین را ابتدای برنامه لحاظ کند مقبول نگشت اندکی بعد پشت بلند گو قرار گرفت برنامه مراسم را وقتی خواند  یکی نقل خاطره من بود تازه یادم افتاد مواردی که در کتاب  بی دوست بسر شد نشان کرده بودم فراموش کردم با خود بیارم علی ای حال برنامه به نیمه رسیده بود رفقای من یکی یکی به کفش کنی امدند و نشستند پا دراز کردند  من با خود فکر کردم اگر الان نوبتم باشد برم سن با این خستگی جمعیت من هم که در صحبت تنظیم کارخانه ایم ۸۰ دقیقه است واقعا چه باید کرد در این فکر بودم وقتی پشت تریبون رفتم  سلامی به شهدا بدم  بگویم برایتان خبر خوش دارم انهم اینکه مطالبی تنظیم کرده بودم که خوشبختانه  فراموش کردم بیارم درهمین فکر بودم دکتر عزیزی هم امد بیرون گفت اقای مصطفی زاده دوست دارد خاطره ای از جنگ بگوید  وقت خود را به او واگذار کن  بسیار علاقمند صخبتش بودم اما باورم نمی شود چون شعر خوانده بود ونشسته بود حالا دوبار ه پشت بلند گو …گفتم با تلفن به ایشان بگو در وقت من صحبت کند می خواستم مطمان شوم تلفن تماس بر قرار نشد رفتم پیش مجری ونپذیرفت گفتم وقت  تنگ است از من بی خیال شود نگاهی به ساعت انداخت و گفت ۲۹ دقیقه وقت باقی است گفتم فرماندار مانده  مدیحه مانده  منبر شیخ مانده مردم گنجایش ندارد  حداقل من را بی خیال  با همه سخت گیری پذیرفت

تا امدم پیش  عزیزی دکتر ستاری هم امد کفش کنی گعده جدا گانه شده بود  اصلا نفهمیدیم فرماندار کی صحبت کرد یک دفعه صدای خوش حاج حمید را شنیدیم همه را  مسحور صوتش کردحیف تازه وقت اوج و برانگیختگی احساس بود  به پایان رساند   بلند شدم دیدم شیخ محمد فاضل به سختی پدیرفت صحبت کند در چند دقیقه  قضیه را سرهم اورد

القصه نوبت پذیرایی ناهار رسید چنان گرسنه بودم مثل گدای شب عید به طرفه العین  بشقاب را تمام کردم  فاتحه خوانده نشده اونیکه مثل من سریع خورده بود بلند شده بودند  هم جا تنگ بود وهم طولانی مدت نشسته بودند  مسجدکم کم  تخلیه شد مادر شهید رحیمی که دختر عموی ما باشد با پسر ازاده اش  امد داخل دست جمعی چند عکس یادگاری گر فتیم عهدی که بسته بودیم تا اخر ماندم ماشینم را بچه ها برده بودند اقبلاق  اقا حافظ کنارم با ماشین توقف کرد خدا حافظی کند در گروه ایتا چند باری کنتاک کرده بودیم درنهایت عطای گروه را به لقایش بخشید و رفت  بزر گواریش  تحسین بر انگیز بود  امد حرکت کند برای تالیف قلوب گفتم تا اقبلاق مرا هم برساند  اقا بیان ازراه رسید سوارشد گفت حالا که جا داری مرا هم ببر دیگر نخواستم زحمت مضاعف شود  پا پس کشیدم تا اتک دندنه پیاده رفتم درحال تماشای مار بود اقا محمد لمو صراف از راه رسید سوارم کرد

ماشینم اقبلاق بود از باب تشکر ۵،۶ جلد از چاپ اول  ودوم  بی دوست بسر شد داخل ماشین بود یکی به ایشان ویکی هم به هم شیره اش  خانم وکیل دادم  اقبلاق ساعتی بسیار شلوغ شد  یک جلد هم به تازه عروس اخوی کوچک دادم  دوسه جلدز باز مانده بود یاد افتاد علی اقا راوی تاریخ در مسجد درخواست کتاب بی دوست بسر شد نمود شب بود پیام گذاشتم  صبح هنوز پیام باز نشده بود از اقای دکتر شماره اش را گرفتم ضمن تماس چند دقیقه بعد امد ویک جلد هم برای اقا یوسف برادرش فرستادم

صبح پیامها را چک کردم اقا محمد به همراه تصویری  از کتاب بی دوست بسر شد در گروه ایتا اظهار لطف کرده بودند  وبه دنبال ان خانم معصومه رضایی در پی وی به کتاب اظهار علاقه نموده بودند که خوشبختانه قبلا در منزل خلخال دوسه جلدی باقی گذاشته بودم  انشا الله امروز تقدیمشان خواهم کرد ازچاپ دوم ناشر ۷ جلد بیشتر به من نداد ووعده جبران در چاپ سوم داد (وعده سر خرمن)  لذا عزیزان چنانچه اطهار علاقه نموده از حقیر مطالبه فرمایند جز شرمندگی چیزی عایدشان نخواهد شد

رحمان ستاری

========================

                    سلام بر شهیدان

می خواهم سبدی پر از یاس های سپید را بر مسیر راهتان فرش کنم ولی بوی دلاویز بهشتی تان معطر تر از گل های یاس میباشد.

پس بیایید قدوم مقدس تان را بر چشمان مشتاق مان بنهید تا ما بوسه های داغ مان را نثار آن کنیم .

باسلام و عرض ادب و احترام خدمت همه‌ی عزیزان و بزرگواران که در برگزاری مراسم یادواره شهدای اسمرود و دیگر شهدا ، بانی خیر شدند و قدم پیش گذاشتند .

از اعضای محترم هیئت مدیره موسسه‌ای

خیره شهدای اسمرود و مدیریت محترم

سایت افتاب اسمرود و همه‌ی اعضای گروه های مختلف فضای مجازی و اهالی با فرهنگ

وبا ادب اسمرود و همه عزیزان ایکه به طرق مختلف، قدما ، قلماً ، مالاً در این امر مهم و

ماندگار و تجلیل و تکریم شهدا و امام شهدا شرکت کرده و موجب خدمات و زحمات شدند

و سر بلندی همه‌ی اسمرودی ها گردیدند، ضمن عرض خسته نباشید تقدیر و تشکر را دارم

اجرتان با شهدا و امام شهدا.

با آرزوی موفقیت و سلامتی برای همه عزیزان از درگاه خداوند متعال.

                                الله بخش عسگری اسمرود

====================================

سلام بر اسمرودی های عزیز

مراسم آبرومندانه ای برگزار شد و انصافا همگی سنگ تمام گذاشتید و نظم بسیار خوبی در روستا حاکم بود و حضور اکثر اسمرودی ها دل ما را گرم کرد…

تشکر از هیئت مدیره محترم اسمرود و همه کسانیکه پول پرداخت کردند ، در واقع یکی ازموفق ترین یادواره های شهدای اسمرود در ۱۰سال گذشته بود.

 علی سهرابی

===========================

سلام سردار عزیز با افتخار می گویم
باهمت وزحمت همه اهالی ۵۰۰مهمان آن هم در اسمرود بی برخوردار از حداقل امکانات رفاهی به بهترین شکل ممکن با وجود بهترین ومخلص ترین نیروی انسانی مجرب وعاشق طبق اظهار نظر عزیزان شرکت کننده برگزار می گردد
آتش زیر دیگ گرمایش را از وجود نازنین تو می گیرد
آب دیگ با الهام از غلیان دل بزرگ تو به جوش می آید
کف گیر مسجد مقدس بالمس دستان پرمحبت شما بردیگر هم قطارانش فخر فروشی می کند
برنج نذری برکتش را از وجود معنوی شهدا ومسجد،مسجدی که قطب ونگین روستاست ومزه ونمکش را از شوخ طبعی شما به عاریه می گیرد
واین گونه می شود که مزه آن طعام نذری شده به یاد و خاطر همه ی قسمت شدگان می ماندوتبرک روزیشان می شود
آری گاهی هم هرچه تلاش کنیم اصرار به ورزییم. بی همگان وبدون دوستان هیچ وقت به سر نمی شود و نباید هم به سر شود
جز عشق چه نیرویی توانایی کشاندن حاجی عزیز از سیستان و بلوچستان و دیگر عزیزان رااز اقصا نقاط کشور به روستای دورافتاده و مهجور را دارد.

منتسب به

عبدالحسین همراهی

خطاب به نورالدین محمدی