سخن…
سخن هفته
اعتماد!
==================
==================
این روزها//
آیینه ها پیر تر از قبل نشانم می دهند//
حالا مانده ام//
به ایینه ها اعتماد کنم//
یا
حرفهای
شناسنامه ام؟!
==================
==================
سید محمود حسینی گتوند
آن رسم پسندیده
؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛>ذوالفقار ستاری
عصر روز چهارشنبه سوری بود، به ناگاه صدای زنگ ما به صدا درآمد .
دررا بازکردم مشهدی صاحبعلی عمو بود، با تعدادی از فامیل و
اهالی روستا، وارد حیاط شدند وآتش مختصری روشن کردند
وتسلی خاطر دادند ورفتند .
با خودم فکر کردم ، آداب ورسوم گذشته درعین سادگی و
بی پیرایگی، چقدر پرمعنا وغنی است .
اینکه رسم بوده در اولین سال درگذشت، در حیاط خانواده متوفی
قبل از خانه خودشان ، آتش روش کنند، نشان از احترام وادب،وبرقراری
واستمرار آتش اجاق آن خانواده درطول سالهای آینده داشته است .
والبته تک تک رسم ها وآداب نوروز، به همین گونه، سرشار از
حکمت وفرهنگ غنی مردمان نیک پندار گذشته بوده است .
متاسفانه، امروزه آمیختگی تجمل وتجدد باسنت، وصله ناجوری
برقامت این جشن زیبا وآرام ونجیب شده است
که بیشترازآن که آرامش دهد ،می رنجاند .
بهار؛ارمغان سبز روزگار
بهار،ارمغان سبز روزگار وآغاز شکوه
خلقت،بهانه ای است تا یاد یاران وعزیزان
بزرگوار را گرامی بداریم.
با تبریک عید سعید باستانی نوروز،امیدوارم خداوند برای جنابعالی وخانواده محترم
تقدیر خوب، روزهای فرخنده وسعادت پاینده
رقم بزندوهمیشه روزگار، کامتان از کرم کردگارسیر،وشادمانی وسلامتی قرین زندگی
پر مهرتان باشد.
……………………
با احترام
محمدولی سهرابی اسمرود
یاد…
یاد آن خاطره!
=========================رحمان ستاری
چندروز پیش در حسن اباد کاری داشتم ازمقابل بیمارستان سینا رد شدنی خاطره ای به یادم افتاد خوب است برای انبساط خاطر عرض کنم تازه دبیرستان را تمام کرده بودم ومنتظر جواب کنکور بودم یک روز بطور اتفاقی صفحه پاره روزنامه ای را برداشتم باخط نسبتا درشت نوشته کیسه بیضه پسر بچه هارا معاینه کنید چنانچه بیضه درکیسه نباشد به دکتر مراجعه کنید .ان موقع پسربچه های اخویها هفت هشت نفر بودند اعلب اوقات برای استحمام به گرمابه محل می رفتم واین پسر بچه ها دنبالم قطار می شدند که ببرم حمام.
تیتر روزنامه یادم بود همه را باخودم بردم ورحمام ضمن شستشو همه را معاینه کردم یکی از انها کیسه بیضه اش بطور کل خالی بود فردای ان روز ایشان را به بیمارستان سینا بردم بعداز معاینه گفتند باید جراحی شود شب دربیمارستان ماندیم صبح به اتاق عمل بردند اصل ماجرا از این به بعداست اخوی بیمه داشت اما دفترچه یا نداشت یا برگه های ان تمام شده بود بیمارستان مبلغی را خواست که تقریبا خارج از توان بود پیش هررئیس و معاون رفتم بی فایده بود امدم بچه را از روی تخت برداشتم امدم بیرون احدی هم نپرسید اقا کجا تا چند روز منتظر بودم از بیمارستان سراغم را بگیرند که خبری نشد .
چند روز بعد برای معاینه و کشیدن بخیه بردم راحت بخیه کشیدند این دفعه دفترچه بیمه اماده شده بود نه بیمارستان سراغ گرفت ونه من خم به ابرو اوردم!
چه سر شوریده ای درجوانی دارد انسان.
جلسه…
جلسه اعضای هیات مدیره
جشن…
جشن انقلاب اسلامی