آن رسم پسندیده
؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛>ذوالفقار ستاری

عصر روز چهارشنبه سوری بود، به ناگاه صدای زنگ ما به صدا درآمد .
دررا بازکردم مشهدی صاحبعلی عمو بود، با تعدادی از فامیل و
اهالی روستا، وارد حیاط شدند وآتش مختصری روشن کردند
وتسلی خاطر دادند ورفتند .
با خودم فکر کردم ، آداب ورسوم گذشته درعین سادگی و
بی پیرایگی، چقدر پرمعنا وغنی است .
اینکه رسم بوده در اولین سال درگذشت، در حیاط خانواده متوفی
قبل از خانه خودشان ، آتش روش کنند، نشان از احترام وادب،وبرقراری
واستمرار آتش اجاق آن خانواده درطول سالهای آینده داشته است .
والبته تک تک رسم ها وآداب نوروز، به همین گونه، سرشار از
حکمت وفرهنگ غنی مردمان نیک پندار گذشته بوده است .
متاسفانه، امروزه آمیختگی تجمل وتجدد باسنت، وصله ناجوری
برقامت این جشن زیبا وآرام ونجیب شده است
که بیشترازآن که آرامش دهد ،می رنجاند .