با سلام و ادب خدمت استاد فرهیخته. خیلی ممنونم از جوابتان . مطالب سایت خیلی عالی است. ارزوی موفقیت روز افزون برای شما دارم.

سلام ؛ اکبرمحمدی هستم,هرچند دوگری محسوب میشم ولی تمام روزهای خوبم رو اسمرودسپری کردم
ارادتمندم

با سلام
نمی دونم سال ۹۲ چی به سر این اسمرودی ها اومده خیلی خیلی کم حرف شدن احتمالآ تو حرف زدن هم تحریم شدیم

سلام.استاد دکتر محمد رضا شفیعی کدکنی ادیب شاعر منتقد و پژوهشکر ادبیات معاصر و حقیقتا از نوادر اندیشمندان روزگار ما در بیان خاطرات خود با استاد شاملو می فرمایند: “…در سال ۱۹۷۷ یا ۱۹۷۸ بود که در نیویورک کنگره شعری برگذار شد که در ان شاعران و نویسندگانی از کشورهای امریکا ایران عراق لبنان فلسطین و اسراییل شرکت کردند.
از دانه درشتهای این کنگره ادوینس و البیاتی و شاملو را به یاد می اورم.هر شاعری شعرهایی را که می خواست بخواند قبلا داده بود ترجمه کرده بودند و نسخه های ان ترجمه روی میز هر یک از حاضران موجود بود تا وقتی که شعرها را به زبان اصلی می خواند ترجمه انگلیسی ان پیش روی همه حاضر باشد.شعرهای شاملو ترجمه شش هفت شعر کوتاه بود اغلب از مجموعه ای که بعدا با عنوان “دشنه و دیس” انتشار یافت.وقتی نوبت به شاملو رسید ابتکار و جسارت شگفتی به خرج داد به جای اینکه متن فارسی ان شعرها را بخواند فقط “پریا” را که اصلا در برنامه نبود و ترجمه نداشت خواند و چه خواندنی!نمی دانید چه محشری به پا شد! ادوینس و البیاتی وخانم الخضرا الجیوسی از ادیبان عرب و طلعت عالمیان و یاشار کمال از ترکیه دور مرا گرفتند وبا هیجان و حیرت می پرسیدند که این چه بود؟ این چه حادثه بود؟
تا مدتها از تاثیر شگرف “پریا”بهت زده شده بودند بی انکه یک کلمه فارسی بدانند! ام با تاسف باید عرض کرد در عصر خودمان هزاران شاملوی بدلی (می دانم که هزاران جمع هزار است و با اگاهی تمام این جمع را به کار می برم)هزاران شاملوی بدلی که یک سطر شعرشان از روی کاغذ به ذهن و ضمیر و عاطفه هیچ تابنده ای راه نیافته است به ظهور نمی رسند.(منبع :فیضی کریم در کتاب شفیعی کدکنی و هزاران سال انسان .۶۷۶-۶۷۷) اری به تبعیت از استاد شاملو در “افق روشن” که اینگونه می سراید: “روزی ما دوباره کبوتر هایمان را پیدا خواهیم کرد” و به تاسی از شعر دردمندانه خافظ لسان الغیب شیرازی همه می گوییم: جای ان است که خون موج زند در دل لعل/ زین تغابن که خزف می شکند دیوارش.سرزنده و با نشاط با شید.

برادر ارجمند جناب آقای محمد ولی سهرابی

با سلام از این که برای این کار ارزشمند وقت می گذارید و ظرفیتی ایجاد کرده اید که ماهیت و هویت این روستا به نسل آینده درست معرفی شود واهالی محترم بتوانند نظرات ارزشمند خود را ارائه دهند و راهنمایی های لازم را در پیشرفت همه جانبه ی این مهد دانش و علم بگیرند و مبادله افکار شود، در تاریخ این روستا جاودانه خواهد ماند.

سلام و وقت بخیر
وبلاگ خوب و جامعی بود
من خودم محمودآبادی هستم اما چند باری گذرم افتاده به روستای زیباتون
موفق باشید
یاعلی…

دوستان؛ جهت خارج شدن از این سکوت دلگیر سایت، شما عزیزان را دعوت می کنم به خواندن این شعرزیبا از استاد عاصم اردبیلی تاکه قبول افتد ودر نظر آید (داستانی است واقعی وبس تامل برانگیز)
——————————————————————-

فلکین قانلی الیندن بیر آتیلمیش یئره اندی،
بیر فلاکت آنانین جان شیره سیندن سودون امدی،

بوللو نیسگیل شله سین چیگنینه آلدی
تای توشوندان دالی قالدی،

ساری گول مثلی سارالدی
گونو تک باغری قارالدی

خان چوبانسیز سئله تاپشیرسین اوزون،
یوردوموزا بیر سارا گلدیَََ

بیر وفاسیز یار الیندن یارا گلمز سانا گلدیَََ
بیر یازیق قیز، جان الیندن جانا گلمز جانا گلدی

کئچه جکده الموت دامنه سیندن بورایا درمانا گلدی
بیرآدامسیز سوری آدلی، الی باغلی، دیلی باغلی!

سوری کیم دیر؟
سوری بیر گول دی جهنمده بیتیبدیر

سوری بیر دامجی دی، گوزدن آخاراق اوزده ایتیبدیر
سوری یول- یولچوسودور، ایری ده یوخ، دوزده ایتیبدیر

سوری، بیر مرثیه دیر اوخشایاراق سوزده ایتیبدیر
او کونول لرده کی ایتمیش دی ازلدن، اودو گوزدن ده ایتیبدیر

سوری بیر گوزلری باغلی، اوزو داغلی سوزوداغلی،
اولوب هاردان هارا باغلی!

بوشلاییب دوغما دیارین، اوموب البته یاریندان
ال اوزوب هر نه واریندان

قورخماییب، شهریمیزین قیشدا آمانسیز بورانیندان، نه قاریندان
گزیر آواره تاپا، یاندیریجی دردینه چاره، تاپابیلمیر

چوخ سئویر عشقی باشیندان آتا، آمما آتا بیلمیر
اووا باخ آووچی دالینجا قاچیر، آمما چاتا بیلمیر

ایش دونوب، لیلی توشوب چوللره مجنون سوراغیندا
شیرین الده تئشه، داغ پارچالاییر فرهاد اوتورموش اوتاغیندا

تشنه لب قو نئچه گور جان وئری دریا قیراغیندا
گوزده حسرت یئرینی خوشله ییب ابهام دوداغیندا

وارلیغین سون اثری آز قالیر ایتسین یاناغیندا
سانکی بیر کوزدی بورونموش کوله وارلیق اوجاغیندا

کوزه ریر پیلته کیمین، یاغ توکه نیب دیر چراغیندا
بوی آتیر رنج باغیندا؛ قوجالیر گنج چاغیندا،

بیر آدامسیز، سوری آدلی، الی باغلی، دیلی باغلی!
سوری جان!
اومما فلکدن، فلکین یوخدو وفاسی،
نه قدر یوخدو وفاسی، او قدر چوخدو جفاسی،
کوهنه رقاصه کیمین، هر کسه بیر جوردی اداسی،

او آیاقدان دوشه نی، ایستیر آیاقدان سالان اولسون
او تالانمیش لاری ایستیر گونو- گوندن تالان اولسون

او آتیلمیشلاری ایستیر هامیدان چوخ آتان اولسون
او ساتیلمیشلاری ایستیر قول ائدرکن ساتان اولسون

نئیله مک قورقو بوجوردور
فلکین نظمی ازلدن اولوب اضدادینه باغلی

قاراسیز آغلار اولانماز،
دره سیز داغلار اولانماز
اولو سوز ساغلار اولانماز

گره ک هر بیر گوزه له بیر دانا چیرکین ده یارانسین،
بیری انسین یئره گوکدن، بیری عرشه اوجالانسین

بیری چالسین ال آیاق غم دنیزینده،
بیری ساحیلده سئوینج ایله دایانسین

بیری ذلت پالازین باشه چکیب یاتسادا آنجاق،
بیری نین بختی اویانسین

بیری قویلانسادا نعمت لره یئرسیز،
بیری ده قانه بویانسین

آی آدامسیز سوری آدلی، ساچلاریندان دارا باغلی!
نئیله مک ایش بئله گلمیش. چور گلنده گوله گلمیش
فلکین ایری کمانینده اولان اوخ آتیلاندا دوزه دگمیش،
دیلسیزین باغرینی ده لمیش

ایری قالمیش، دوزو اگمیش
اونو خوشلار بو فلک،

ائل ساراسین سئللر آپارسین،
بولبول حسرت چکه رک گول ثمرین یئللر آپارسین

قیسی چوللرده قویوب
لیلی نی محمللر آپارسین،

خسرووی شیرین ایلن ال اله وئرسین، کئفه دولسون،
سوری لار سولسادا سولسون،

بیری باش یولسادا یولسون،
سیقسا بیر اولدوز اگر اولماسا اولدوزلار ایچینده،
بو سماء ظولمته باتماز

داش آتان، کول باشی قویموش،
داشینی اوزگه یه آتماز

سن یئتیش سون هدفه،
اوندا فلک مقصده چاتماز،
داها افسانه یاراتماز

سوری، ای باشی بلالی، زامانین قانلی غزالی
سوری بیر قوش دی خزان آیری سالیبدیر یوواسیندان،
ال اوزوبدور آتاسیندان،

جوجه دیر حیف اولا سود گورمه ییب اصلا آناسیندان
او زلیخا کیمی یوسف ایی ین آلمیر لباسیندان
بونا قانع دی تنفس ائله ییر یار هاواسیندا
درد وئرن درده سالیب آمما خبر یوخ داواسیندان
آغلاییب سیتقایاراق بهره آپارمیر دوعاسیندان
او بیر آئینه دی رسسام چکیب اوستونه زنگار،
اوندا یوخ قدرت گفتار،
اوزو چیرکین، دیلی بیمار،
گنج وقتینده دل آزار،
گوره سن کیم دی خطاکار،
گوره سن کیم دی خطاکار!

خلوت دل
——–

امسال محرم اسمرود حال و هوای دیگری داشت,خلوتی با دل که مانندش را جایی نمی شود یافت,انگار سعادتیست حضور در انجا,انگار از سرو صدای کر کننده طبل وسایر تعلقات خودساختگی شهر جدا شدی وبه خلوتی معنوی که متعلق توست دعوت شدی,انگار سنگینی کوله بارت را اورده ای که اینجا خالی کنی وبرگردی,واخرسفرت یک توکل برخداست,و…

…اندر مزایا ومعایب تکنو لوٍٍٍِژی در اسمرود!!
=========================================
ذوالفقار ستاری اسمرود
__________________________________________

هم ولایتی های عزیز ،:در این شبهای طولانی پاییز وزمستان بد نیست به یاد شب نشینی های قدیم سری به سایت بزنیم وبا بازگویی مطالبی حداقل شب نشینی هایی مجازی داشته باشیم واز احوال همدیگر خبر بگیریم. به همین جهت فقط به قصد دور شدن لحظاتی از تمام تعلقات روزمره ویادآوری وتجسم روزهای گذشته، من به ذکر یکی ازوقایع اتفاقیه روستا می پردازم.

یکی از مظاهر عصر تکنولوژی که نصیب روستای ما شد ودر دهه های ۷۰-۶۰تحولی بنیادین در کشاورزی ایجاد کرد!! خرمن کوب یا همان کانکا بود که به زوال وانقراض دوره جره وجره کشی انجامید . ورود این پدیده نوظهور ودوام وکارکرد آن، حکایتی بس شگرف داردکه در زیل اشاره می شود.(البته مبالغه به خاطر بار طنز ماجراست)

۴نفر از تاجران روستا به نامهای حاج گلعلی،مشهدی صورت ،میرزن(کربلایی حسن سهرابی) و مشهدی صراف در سیاحتی که به بلاد غریبه داشته اند (یوزناب یاکهران)،با این دستگاه آشنا میشوند وتصمیم می گیرند یکی از آن رابه شراکت بخرند و به روستا بیاورند، بالاخره پس ازفروش گاوو گوسفند ووحوش وطیور وجارونمودن حسابهای داخل وخارج از کشور، آن را می خرند وبه روستا می اورند. روز ورود کانکا مردم از یمین ویسار به نظاره ایستاده بودند وزمزمه ها ی تعجب وتحسین بالا رفته بود .قربانی ها کشتند واسفندها دود کردند! وکانکا وارد روستا شد .

پس از ان هرسال، آخرهای فصل درو که می رسیدلابی ها برای آوردن کانکا به خرمن شروع می شد. یکی حاجی رامخفیانه در باغ می دید وشرح حال خود می گفت ،دیگری مشهدی صراف را ذی نفوذ احساس میکرد واز او درخواست میکرد، کسی هم به میرزن پناه می برد وبا او مشورت میکرد ودیگری هم مشهدی صورت را واسطه قرار میداد واز او استمداد می طلبید. در خواستهای اهالی هم معمولا با ناز وادای شرکا مواجه بود وبه مصداق مصرع حافظ “چو یار ناز نماید شما نیاز کنید”تکرار واصرار از مردم وانکار وافاده ازشرکای محترم تمامی نداشت.
بالاخره پس از مشورت هاو تبادل نظرات وتشکیل کمسیون وارائه مستندات مکفی، رای نهایی صادر می شد وتعین خرمن شخصی که کانکا مهمان او خواهد شد، خبر از آغاز مصیبتی میداد که صاحبان کانکا از فردا گرفتارش میشدند .

صاحبان خرمن کوب ،موتور نیم تنی وکانکای ۴۰۰کیلویی را باید به کول می کشیدند وبدون هرگونه استراحتی به مقصد می رساندند، گاهی طول مسیرآن هم ناهموار،سربالایی وسراشیبی، به ۲کیلومتر می رسید که نفس گیر و جانفرسا بود.پس از استقرار دستگاه وتمهیدات لازم، نوبت هندل زدن و روشن نمودن موتور بود که البته کار شاقی بود وماهم بعضی وقتها دزدکی زور خودمان را امتحان می کردیم واین کار برای ما تفریح شیرینی به حساب می آمد،ولی هیچ وقت موفق نبودیم .
صاحب وکاربر موتور که خود را متبحر در این کار می دانست، هندل را به راحتی میزد. هندل زدن همان وشروع یک جنگ نابرابر همان. ۱۰۰نفر آدم هم اگر بود کم می آمد. انگار این لامذهب رابرای بلعیدن آرامش ساخته بودند صدایش چنان در کوه ودره می پیچید که هر صدای دیگری در نطفه خفه می شد. ۱نفر مامور کشیدن کاه از جلوکانکا بود که فرصت سر خاراندن نداشت و لحظه ای غفلت به شکست حتمی می انجامید. سه چهار نفر زن مشغول برداشتن گندم ها والک نمودن آنها، سه چهار نفر هم پشت جبهه سخت در تدارک وتغذیه این غول زندگی خوار بودند.
انبار رفتن برای پخش کاههااز اعمال شاقه ای بودکه واقعا غیر قابل تحمل بود؛ البته برای ماکه در دوره ای از عمر بابرکت! این دستگاه بچه بودیم آب ریختن گهگاه به موتور افتخاری محسوب می شدو فکر میکردیم نقش بسزایی در این کار عظیم داریم.قیامتی به پا می شد کسی به فکر دیگری نبود وهرکس در این مهلکه فکر جان خودمی کرد.البته بعضی وقتها هم کانکا ازنفس می افتاد وخراب می شدوسکوت آرامبخشی حاکم می شد آن وقت بود که کانکاچی ها دست به کار میشدند و مهارت مهندسییشان گل میکرد وهرکدام آچار وانبر بدست از طرفی مشغول کالبد شکافی وتعمیر می شدند ،ضمن اینکه هرکدام از این چهار نفر مدعیانی بودند در این کار،وبه تبحرشان مطمئن،آخرسرهم، قطعاتی را که باز کرده بودند اضافه می آوردند ومستاصل ودرمانده کسی را دنبال مرحوم مهندس عز اله از یوزناب می فرستادند. ایشان مهندسی تعمیر موتورهای دیزلی داشتند(باتحصیلات عالیه در آمریکادر دانشکده تخصصی جنرال موتورز)
البته آمدن ایشان هم تشریفات خاصی داشت، یک نفر با دو قاطر مجهز به تشکچه ووسایل ایمنی دیگر راهی یوزناب می شد واگرمرحوم عزاله وقت داشتند،آن هم با هزار ناز وغمزه وادعا بر بالین دستگاه حاضر می شدند. آچار قارا ،میل لنگ،پیستون ،شاتون ویاتاقان اصطلاحاتی بود که از زبان او می شنیدیم وما سر در نمی آوردیم .به هر وسیله خرمن کوب راه اندازی می شد ودوباره ادامه همان ماجرا،در مدت کاردر خرمن، خروس وبز غاله وبوقلمونها بود که توسط صاحب خرمن ذبح می شد و تنها دلخوشی کانکا چی ها همین بود وتاخیر و(ایاق سالماق]در خرمن بعضیها، به خاطر همین تناولات بود.
خرمن کوبی دو یا سه روز طول می کشید که با ۳ماه کاربرداشت و درو، برابری می کرد وپشت سر گذاشتن این کار سترگ یعنی، راحت شدن از یک فصل کار کشاورزی وشروع کار های دیگر، مثل شستن گندمها وآسیاب نمودن وآماده شدن برای زمستان.
در اواخر دهه ۷۰بود که عمر این دستگاه نیز با آمدن انواع پیشرفته آن به پایان رسید واخرین نسل آن به اوراقچی دوره گرد تحویل شد تا به دیار خاطرات کوچ کند وسختی های آن که امیخته به خوشی هایی فراوانی نیز بود به پایا ن برسد.

شماتت!
———–

سگی نزد شیر آمد{و} گفت:
با من کشتی بگیر!
شیر سر باز زد…
سگ گفت : نزد تمام سگان خواهم گفت،شیر از مقابه{ مقابله} بامن می هراسد!!
شیر گفت:
سرزنش سگان را خوشتر می دارم،از اینکه شیران مرا شماتت کنند،که با سگی کشتی گرفته ام…!

پایدارباشید

سلام.وصیت نامه ای جالب و در عین حال پر معنی و مفهوم.

“قبر مرا نیم متر کمتر عمیق کنید تا پنجاه سانت به خدا نزدیکتر باشم.

بعد از مرگم، انگشتهای مرا به رایگان در اختیار اداره انگشتنگاری قرار دهید.

به پزشک قانونی بگویید روح مرا کالبدشکافی کند، من به آن مشکوکم!

ورثه حق دارند با طلبکاران من کتک کاری کنند.

عبور هرگونه کابل برق، تلفن، لوله آب یا گاز از داخل گور اینجانب اکیدا ممنوع است.

بر قبر من پنجره بگذارید تا هنگام دلتنگی، گورستان را تماشا کنم.

کارت شناسایی مرا لای کفنم بگذارید، شاید آنجا هم نیاز باشد!

مواظب باشید به تابوت من آگهی تبلیغاتی نچسبانند!

روی تابوت و کفن من بنویسید: این عاقبت کسی است که زگهواره تا گور دانش بجست.

دوست ندارم مردم قبرم را لگدمال کنند. در چمنزار خاکم کنید!

کسانی که زیر تابوت مرا میگیرند، باید هم قد باشند.

شماره تلفن گورستان و شماره قبر مرا به طلبکاران ندهید.

گواهینامه رانندگیم را به یک آدم مستحق بدهید، ثواب دارد!

در مجلس ختم من گاز اشکآور پخش کنید تا همه به گریه بیفتند.

از اینکه نمیتوانم در مجلس ختم خودم حضوریابم قبلا پوزش می‌طلبم.”

وصیت نامه حسین پناهی

ده فرمان آزاد مردی
===================

۱- هیچگاه هیچ چیز را یقین مپندار.

۲- زنهار مپندار که کوشش برای پوشاندن حقیقت کاری بجاست، زیرا بی ­تردید حقیقت از پرده برون خواهد افتاد.

۳- هرگز در پی آن مباش که این اندیشه را که بی ­تردید کامیاب خواهی شد، فرو خوابانی.

۴- هرگاه با مانعی، حتی از جانب همسر یا فرزندت، روبرو شدی بکوش تا با دلیل و نه با آمریت (authority)، بر آن پیروز شوی؛ زیرا پیروزی براساس آمریت خواب و خیال است و فریب.

۵- برای آمریت دیگران حرمت قائل مباش، زیرا همیشه آمریت های متضاد وجود دارند.

۶- برای از بین بردن عقیده هایی که به نظرت مهلک می ­رسند، به قدرت دست میاز؛ زیرا اگر چنین کنی آن عقیده­ ها تو را از میان خواهند برد.

۷- از داشتن عقیده ­ای مخالف عقاید عموم بیمناک مباش، زیرا هر عقیده ­ای که امروز مورد قبول است زمانی مخالف عقیدۀ عموم بوده است.

۸- از مخالفت هوشیارانه بیشتر محظوظ شو تا از موافقت منفعلانه، زیرا اگر به هوشیاری چنانکه باید ارج بگذاری آن مخالفت به همداستانی عمیقتری خواهد انجامید تا این موافقت.

۹- در حد وسواس جانبدار حقیقت باش، حتی اگر حقیقت موجب زحمت باشد؛ زیرا کوشش تو برای پوشاندن آن بیشتر موجب زحمت خواهد بود.

۱۰- بر خوشبختی کسانی که در بهشت دیوانگان بسر می­برند، رشک مبر؛ زیرا که این زندگی را خوشبختی پنداشتن خود نشانۀ دیوانگی است.

مجلۀ نیویورک تایمز – دسامبر ۱۹۵۱(به نقل از کتاب زندگینامۀ برتراند راسل به قلم خودش).اندیش ترجمۀ احمد بیرشک

هنگام خزان
———–

خیزیدو خز آرید که هنگام خزان است یارانه نگیرید که دولت نگران است
کفگیر ته دیگ زده دولت تدبیر باد بدی از جانب صندوق وزان است
دخل همه را کرده طرف خرج عطینا این کار زموجودی صندوق عیان است
فیکس است حقوق من وتو در همه سال نرخ همه اجناس ولی در نوسان است
آن چیز که مفت است فقط جان من وتوست حتی پف فیل وپفک و چیپس گران است
یارانه نگیرید اگر چند بمیریذ در روز جزا اجر همه باغ جنان است
از فرط نخوردن چه کسی مرده پدرجان؟ دانید نخوردن چقدر پر هیجان است ؟
یارانه نگیرید که چرک کف دست استچرکی که پر از میکرب و آسیب وزیان است
این چرک ولی بهر فلانی شده نعمت بابک همه جا در پی این چرک روان است
طی دو سه سالی شده در چرک شناور دارایی او گنده تر از حدس وگمان است
یارانه نگیرید اگر طالب فیضید این فیض نه آن ناصر با نام ونشان است
از سوژه اگر تا به سحر شعر بگویم از نوک قلم قافیه چون سیل روان است
جاوید ولیکن بکش ان زیپ دهان را چیزی که عین است چه حاجت به بیان است
القصه که یارانه نگیرید ز دولت چون عامل آلزایمر وفتق وسرطان است
———————-
از شاعر گمنام.

درگذشت استاد محمدرضا لطفی پدر تار ایران را به تمام ایرانیان و هنر دوستان تسلیت عرض می کنم.

بن بست!
=========

پیرمردی تنها و ضعیف در آمریکا زندگی می کرد.او بسیار فرتوت و ناتوان بود و می خواست زمین چند هکتاری خود را شخم بزند اما توانایی آن را نداشت.
نامه ایی به تنها پسرش در زندان نوشت.
نوشت: “پسرم ، تنها و ناتوانم؛ می خواهم زمین چند هکتاری ام را شخم بزنم اما تواناییش را ندارم ،تو هم که در زندان هستی؛ کاش اینجا بودی و می توانستی به من کمک کنی!”
پسر در پاسخ نامه ایی کوتاه نوشت: “پدرم ، محض رضای خدا آن زمین را شخم نزن.من آنجا اسلحه پنهان کرده ام.”

فردای آن روز انبوهی از ماموران پلیس به آنجا رفته و شروع به کندن زمین برای یافتن اسلحه نمودند ، اما اسلحه ایی پیدا نکردند.

پدر در نامه کوتاهی نوشت:” اینجا چه خبره؟!”

پسر در پاسخ نوشت : “پدرم برو و با خیال راحت در آنجا سیب زمینی بکار! از این زندان این تنها کمکی بود که می توانستم برایت انجام دهم.”

«برای انسان های بزرگ بن بستی وجود ندارد.
آنها یا راهی خواهند یافت، یا راهی خواهند ساخت!»

نمی‌خواهم بمیرم، با که باید گفت؟ کجا باید صدا سر داد؟

تنم در تار و پود عشق انسان‌های خوب و نازنین بسته است.

دلم با صد هزاران رشته با این خلق با این مهر با این ماه با این خاک با این آب…پیوسته است.

مردا از زنده ماندن، امتداد خورد و خوابم نیست.

توان دیدن دنیای ره گم کرده در رنج و عذابم نیست.

هوای همنشینی با گل و سازو شرابم نیست.

جهان بیمار و رنجور است. دو روزی را که بر بالین این بیمار باید زیست،

اگر دردی ز جانش برندارم ناجوانمری است.

نمی‌خواهم بمیرم تا محبت را به انسان ها بیاموزم، بمانم تا عدالت را برافروزم.

بیفروزم خرد را، مهر را،

تا جاودان بر تخت بنشانم. به پیش پای فرداهای بهتر گل برافشانم. چه فردایی، چه دنیایی!

جهان سر شار از عشق و گل و موسیقی و نور است…

نمی‌خواهم بمیرم، ای خدا! ای آسمان! ای شب!

نمی‌خواهم، نمی‌خواهم، نمی‌خواهم،

مگر زور است؟
============

فریدون مشیری

اگر سهراب سپهری در زمان ما دانشجو بود
===================================
اهل دانشگاهم
رشته ام علافیست
جیبهایم خالیست
پدری دارم حسرتش یک شب خواب
دوستانی همه از دم ناباب
و خدایی که مرا کرده جواب
اهل دانشگاهم قبله ام استاد است
جانمازم نمره
خوب می دانم سهم اینده من بیکاریست
من نمی دانم که چرا می گویند
مرد تاجر خوب است و یا مهندس بیکار
و چرا در وسط سفره ما مدرک نیست
چشمها را با ید شست جور دیگر باید دید
با ید از مردم دانا ترسید
باید از قیمت دانش نالید
وبه انها فهماند
که من اینجا فهم را فهمیدم
من به گور پدر علم و هنر خندیدم

“مولوی” دیوان شمس / غزل شمارۀ ۱۵۹۸
————————————-

ای خوشا روزا که ما معشوق را مهمان کنیم
دیده از روی نگارینش نگارستان کنیم

گر ز داغ هجر او دردی است در دل‌های ما
ز آفتاب روی او آن درد را درمان کنیم

چون به دست ما سپارد زلف مشک افشان خویش
پیش مشک افشان او شاید که جان قربان کنیم

آن سر زلفش که بازی می کند از باد عشق
میل دارد تا که ما دل را در او پیچان کنیم

او به آزار دل ما هر چه خواهد آن کند
ما به فرمان دل او هر چه گوید آن کنیم

این کنیم و صد چنین و منتش بر جان ماست
جان و دل خدمت دهیم و خدمت سلطان کنیم

آفتاب رحمتش در خاک ما درتافته‌ست
ذره‌های خاک خود را پیش او رقصان کنیم

ذره‌های تیره را در نور او روشن کنیم
چشم‌های خیره را در روی او تابان کنیم

چوب خشک جسم ما را کو به مانند عصاست
در کف موسی عشقش معجز ثعبان کنیم

گر عجب‌های جهان حیران شود در ما رواست
کاین چنین فرعون را ما موسی عمران کنیم

مولوی » دیوان شمس غزل شمارۀ ۱۵۹۸

ای خوشا روزا که ما معشوق را مهمان کنیم
دیده از روی نگارینش نگارستان کنیم

گر ز داغ هجر او دردی است در دل‌های ما
ز آفتاب روی او آن درد را درمان کنیم

چون به دست ما سپارد زلف مشک افشان خویش
پیش مشک افشان او شاید که جان قربان کنیم

آن سر زلفش که بازی می کند از باد عشق
میل دارد تا که ما دل را در او پیچان کنیم

او به آزار دل ما هر چه خواهد آن کند
ما به فرمان دل او هر چه گوید آن کنیم

این کنیم و صد چنین و منتش بر جان ماست
جان و دل خدمت دهیم و خدمت سلطان کنیم

آفتاب رحمتش در خاک ما درتافته‌ست
ذره‌های خاک خود را پیش او رقصان کنیم

ذره‌های تیره را در نور او روشن کنیم
چشم‌های خیره را در روی او تابان کنیم

چوب خشک جسم ما را کو به مانند عصاست
در کف موسی عشقش معجز ثعبان کنیم

گر عجب‌های جهان حیران شود در ما رواست
کاین چنین فرعون را ما موسی عمران کنیم

نیمه‌ای گفتیم و باقی نیم کاران بو برند
یا برای روز پنهان نیمه را پنهان کنیم.

نیمه‌ای گفتیم و باقی نیم کاران بو برند
یا برای روز پنهان نیمه را پنهان کنیم.

خبر کوتاه و غیر قابل باور. اری درست شنیدیم.استاد الاساتید مرزبان عدالت و انصاف ،انسان وارسته- دکتر امیر ناصر کاتوزیان دعوت حق را لیبک گفتند.شاید برای کسانی که استاد را نشناسند دیدن این الفاظ مبالغه امیز و ریا باشد حاشا و کلا. مگر ما چند تا دکتر کاتوزیان داشتیم و داریم ؟این ضایعه اسف بار قطعا یکی از ناگوارترین اخبار تلخ زندگی ام محسوب خواهد شد بلا شک.به تعبیر حکما:”جهان مرد از او او نمرد از جهان”اری پدر علم حقوق که اعتنایی به این الفاظ مطنطن و پر طمطراق نداشت. و زندگی ۸۲ ساله خویش را مصروف عدالت طلبی و انصاف کرد چه خوش میگفت:”من سرباز عدالتم”اری او سرباز واقعی عدالت بود و شرافت قانون را در اجرای عدالت میدانست…حقوقدانی و حقوق بانی او در مقابل وارستگی و انسانیت او واقعا هیچ بود الحق و الانصاف به تنهایی یک کانون بود…..وز شمار دو چشم یک تن کم-وز شمار خرد هزاران بیش….. در گذشت استادبزرگ حقوق را به خانواده داغدار ایشان، جامعه حقوقی و قضایی وجامعه دانشگاهی ایران تسلیت عرض میکنم.روحش شاد و راهش پر رهرو باد.

سلام متاسفانه روستای اسمرود با این همه تحصیل کرده هیچ گونه همکاری باسایت را ندارند. امسال که رکود همکاری بود . ولی خاهشا یک مقداری این غرور کاذب را کنار بگذاریم .فقط مسولیت به عهده یک نفر نیست بلکه همه ما مسولیم از این نعمت بهره ببریم وهمکاری لازم راانجام دهیم .و دیگران را از اطلاعات خود بهره مند سازیم متشکرم

آداب دوستی از دیدگاه امام علی (ع)
=============================
=============================
قال امیرالمؤمنین(علیه السلام): جالس العلماء تزدُد حلماً؛ با بردباران همنشینی کن و حلم و بردباری خود را زیاد نما
قال امیرالمؤمنین(علیه السلام): جالس العلماء فسعد؛ با علما همنشینی کن؛ خوشبخت می شوی]

قال امیرالمؤمنین(علیه السلام): جالس الفقراء تزدد شکراً؛ با فقرا همنشینی کن و شکرگزاری خدا را زیاد نما.
قال امیرالمؤمنین(علیه السلام): جالس الحکماء و یکمل عقلک و تشرف نفسک ینتفِ عنک جهلک؛ با حکما همنشینی کن تا عقلت کامل، نفست شریف، و جهلت دور گردد.
قال امیرالمؤمنین(علیه السلام): خلطة ابناء الدنیا تشین الدین و تضعف الیقین؛ همنشینی با اهل دنیا سبب زائل شدن دین و ضعیف شدن ایمان می گردد.
قال امیرالمؤمنین(علیه السلام): صاحب العقلاء و جالس العلماء و اغلب الهوی ترافق الملاء الاعلی؛ با عقلا و علما همنشینی کن و بر نفس غلبه نما تا همنشین ملأ اعلی گردی
قال امیرالمؤمنین(علیه السلام): صحبة الولّی اللبیب حیاة الروح؛ همنشینی دوستِ عاقل، زندگانی روح است.
قال امیرالمؤمنین(علیه السلام): انّما سمّی الرفیق رفیقاً لانه یرفقک علی صلاح دینک فمن اعانک علی صلاح دینک فهو الرفیق الشفیق؛ دوست به این دلیل دوست نامیده شده که به تو در صلاح دینت نفع می رساند پس او رفیق دلسوز توست.
قال امیرالمؤمنین(علیه السلام): انّما سمّی الصدیق صدیقاً لانّه یصدقک فی نفسک و معایبک فمن فعل ذلک فاستنم الیه فانّه الصدیق؛ دوست به این دلیل دوست نامیده شده که در مورد نفس و عیب هایت به تو راست می گوید. پس هر کس این کار را با تو کرد به آن آرام گیر که او دوست توست

سلام بر همه اسمرودیهای اهل علم و حلم و فرهنگ.احوال شریفتان خوب هست؟حتما تایید میفرمایید سایت وزین افتاب اسمرود بد جوری احساس دلتنگی میکند.به جز قلم فرسایی مدیر محترم سایت و معدود دوستان عزیزخبری نیست که نیست.بارها گفته ایم و بار دگر میگوییم سایت متعلق به همه عزیزان اسمرودی و سایر کاربران گرامی هست امید است دم مسیحایی و ید بیضای عزیزان به داد تنهایی سایت رسیده و با اثار قلمی فخیم خویش بر رونق سایت بیفزایند.بمنه و کرمه.بدرود.

چه زمانی بالا نگاه می کنید؟
============================

روزی ﻣﻬﻨﺪﺱ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﯽ، ﺍﺯ ﻃﺒﻘﻪ ﺷﺸﻢ ﻣﯽﺧﻮﺍهد ﮐﻪ ﺑﺎ ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﮐﺎﺭﮔﺮﺍﺵ ﺣﺮﻑ ﺑﺰند.

ﺧﯿﻠﯽ ﺍﻭ را ﺻﺪﺍ ﻣﯿﺰند ﺍﻣﺎ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺷﻠﻮﻏﯽ ﻭ ﺳﺮﻭ ﺻﺪﺍ، ﮐﺎﺭﮔﺮ ﻣﺘﻮﺟﻪ نمیشود.

ﺑﻪ ﻧﺎﭼﺎﺭ ﻣﻬﻨﺪﺱ، یک اسکناس ۱۰۰۰ تومانی به پایین می‌اندازد ﺗﺎ ﺑﻠﮑﻪ ﮐﺎﺭﮔﺮ ﺑﺎﻻ ﺭﻭ ﻧﮕﺎﻩ کند.

ﮐﺎﺭﮔﺮ ۱۰۰۰ تومانی ﺭا ﺑﺮمی‌دارد ﻭ ﺗﻮ ﺟﯿﺒﺶ می‌گذارد ﻭ ﺑﺪﻭﻥ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺑﺎﻻ ﺭا ﻧﮕﺎﻩ کند مشغول کارش می‌شود.

ﺑﺎﺭ ﺩﻭﻡ ﻣﻬﻨﺪﺱ ۵۰۰۰ تومانی ﻣﯿﻔﺮستد ﭘﺎﯾﯿﻦ ﻭ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﮐﺎﺭﮔﺮ ﺑﺪﻭﻥ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺑﺎﻻ ﺭا ﻧﮕﺎﻩ کند پول را در جیبش می‌گذارد.

ﺑﺎﺭ ﺳﻮﻡ ﻣﻬﻨﺪﺱ ﺳﻨﮓ ﮐﻮﭼﮑﯽ ﺭا می‌اندازد ﭘﺎﯾﯿﻦ ﻭ ﺳﻨﮓ ﺑﻪ ﺳﺮ ﮐﺎﺭﮔﺮ برخورد می‌کند.

ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﻟﺤﻈﻪ ﮐﺎﺭﮔﺮ ﺳﺮش را ﺑﻠﻨﺪ می‌کند ﻭ ﺑﺎﻻ ﺭا ﻧﮕﺎﻩ می‌کند ﻭ ﻣﻬﻨﺪﺱ کارش را به او می‌گوید.

ﺍﯾﻦ ﺩﺍﺳﺘﺎﻥ ﻫﻤﺎﻥ ﺩﺍﺳﺘﺎﻥ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺍﺳﺖ،

ﺧﺪﺍﯼ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﻧﻌﻤﺖ ﻫﺎ ﺭا ﺑﺮﺍﯼ ﻣﺎ می‌فرستد ﺍﻣﺎ ﻣﺎ ﺳﭙﺎﺱﮔزﺍﺭ ﻧﯿﺴﺘﯿﻢ.

ﺍﻣﺎ ﻭﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﺳﻨﮓ ﮐﻮﭼﮑﯽ ﺑﺮ ﺳﺮمان می‌افتد ﮐﻪ ﺩﺭ ﻭﺍﻗﻊ ﻫﻤﺎﻥ ﻣﺸﮑﻼﺕ ﮐﻮﭼﮏ ﺯﻧﺪﮔﯽﺍﻧﺪ، ﺑﻪ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺭﻭﯼ ﻣﯽﺁﻭﺭﯾﻢ.

بنابراین هر ﺯﻣﺎﻥ ﺍﺯ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭﻣﺎﻥ ﻧﻌﻤﺘﯽ ﺑﻪ ﻣﺎ ﺭﺳﯿﺪ ﻻﺯﻡ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺳﭙﺎسگزاﺭ ﺑﺎﺷﯿﻢ ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺳﻨﮕﯽ ﺑﺮ ﺳﺮﻣﺎﻥ ﺑﯿﻔﺘﺪ.

الا ای داور دانا تو میدانی که ایرانی
چه محنتها کشید از دست این تهران و تهرانی
:
:
————-
جناب آقای رحیمی،سلام .از اینکه شعر مرحوم شهریار را در وصف تهرانی ها فرستا ده اید،ممنونم.اما قرارمان این است فعلا با بیگانگان برای تخریب قومیتها همنوا نشویم.بنابر این،چون کاربران فارسی زبان هم مخاطب سایت ما هستند،از درج شعر معذورم. علا قه مندان می توانند به دیوان استاد شهریار مراجعه فرمایند.

خداوندا دوستانی دارم که در اعماق قلبم جاى دارند؛ آنان شایسته محبتند و یادشان مایه ى آرامش جان، در این لحظه هاى پایانى سال ،عزت ، اعتلا ،سلامت ،و شاد یشانآرزوی قلبی من است.
پیشاپیش سال نو مبارک

با سلام محضرشریفتان قبل عید چند جمله ای را بنابرانچه در ذهن چنته داشتم برای سایت موصوف نگاشتم البته بنابرحقی که طراح برای بازدیدکننده قایل شده که جنابعالی به صلاح دیدتان اجازه استفاده به دیگرعزیزان ندادیدلذاپیشنهاد میشود۱٫اسامی افرادمجازجهت نظردهی را به اطلاع همه برسانید. ۲٫برای جلوگیری از دست رسی اجنبی ها به نورچشمی ها پسوند دهید ۳٫ظرفیت‌ان را به احترام مخاطبتان بالا ببرید۴ دلایل حذف دل نوشته ها حداقل به خودش اطلاع دهید۵٫اگرسایتنان انحصاری است به اطلاع عموم برسانید ۶٫اگرمطالب مندرج برای جناب عالی قابل ثقیل است با رای گیری مدیر ی فعال وانتقادپذیر انتخاب کنید

با هم یکی از غزلهای پر نغز و مغز استاد غزل معاصر_ شهریار را زمزمه می کنیم ،روحش شاد:
========================
از تو بگذشتم و بگذاشتمت با دگران

رفتم از کوی تو لیکن عقب سرنگران

ما گذشتیم و گذشت آنچه تو با ما کردی

تو بمان و دگران وای به حال دگران

رفته چون مه به محاقم که نشانم ندهند

هر چه آفاق بجویند کران تا به کران

میروم تا که به صاحبنظری بازرسم

محرم ما نبود دیده کوته نظران

دل چون آینه اهل صفا می شکنند

که ز خود بی خبرند این ز خدا بیخبران

دل من دار که در زلف شکن در شکنت

یادگاریست ز سر حلقه شوریده سران

گل این باغ بجز حسرت و داغم نفزود

لاله رویا تو ببخشای به خونین جگران

ره بیداد گران بخت من آموخت ترا

ورنه دانم تو کجا و ره بیداد گران

سهل باشد همه بگذاشتن و بگذشتن

کاین بود عاقبت کار جهان گذران

شهریارا غم آوارگی و دربدری

شورها در دلم انگیخته چون نوسفران

با سلام :انشاء الله بعد از توافق مذاکرات وین همکاری اهالی محترم اسمرود با سایت افتاب اسمرود شروع خواهد شد

درود به یگانه دوست و همزاد دوران پر خطیر جوانی و دوری.دوست عزیز اقا مهران اگر لطف بفرمائید شماره تماس خود را به شماره ۰۹۱۵۴۲۱۴۴۱۰ پیام بفرستید تا با شما گپ دوستانه ای داشته باشیم ،به امیددیدارهای تازه تر.نورآبادی سعید.

سعا دت گرچه کم رنگ است…ارادت همچنان باقی است……سلام بر هم روستاییان عزیز….

سلام.جناب اقای دکتر کشاورز مصیبت وارده را خدمت شما و خانواده محترم تسلیت عرض میکنم.

مظلومیت ومقبولیت!
:::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::>
با سلام وخسته نباشید خدمت آقای سهرابی عزیز

مظلومیت سایت آفتاب اسمرود در مقابل فضای مجازی تلگرام واقعا قابل درک می باشد.امیدوارم اهالی محترم اسمرود به فکر چاره باشند.
———————————————————>
محمدرحیمی اسمرود
———————————————————>
سلام آقای رحیمی
ممنون از دغدغه شما.اما همانگونه که بارها نوشته ام،مقبولیت ومحبوبیت آثار مکتوب،سایت و هر فضای مجازی،بستگی به آثار تولیدی،به روز بودن؛عدم سکون وسکوت،تولید محتوای جدید ومهمتر از همه،مخاطب،خواننده وشنونده دارد،که سایت ما الحمد الله از این نظر مشکلی ندارد وبا افتخار،یک سر وگردن از همتایان وهمترازان خود ،همیشه برتر وبالا تر است.
تولید محتوا ونوشتن برای سایت،نیاز به تفکر،خلاقیت،سوژه مناسب ،طرح ایده جدید،پروراندن طرح ودر نهایت،تولید یک نوشته در قالب مقاله،عقیده ونظر دارد که این عوامل در فضاهی مجازی ،چون تلگرام و… جایگاهی ندارد و بالای ۷۰درصد اطلاعات مطرح شده در فضای تلگرام ،کپی برداری از جاهای مختلف است که مرتب در این فضاها رد وبدل می شود.
ناگفته نماند که برخی از اطلاعات صحیح وقابل اعتنای فضاهای مجازی هم منبع اصلیشان رسانه هی مکتوب و سایتهای معتبر است واز این نظر،رسانه ه وسایتهای معتبر ،قافله سالار اطلاع رسانی صحیح وقابل استناد هستند، هر چند فضای مجازی چون تلگرام و… هم به دلیل سهولت تبادل اطلاعات؛جایگاه خاص خود را دارد.
با این تفاسیر،نگران مظلومیت سایت آفتاب اسمرود نیستیم ومن دوستان وهمشهریان اهل ذوق وقلم را برای همکاری وتولید آثار ارزشمند،برای عرضه در سایت،دعوت می کنم که نشان دادن کمال وجمال اسمرود واسمرودیها به دیگران ،از کانال سایت آفتاب اسمرود میسر است وفضای تلگرام هم فضای بسیار مناسبی برای گپ وگفت گروهی است،که نباید نادیده گرفت.
================================================>

داستان کوتاه ناتمامی هم ارسال کردم >اگر صلاح دانستید با ویرایش استادانه خود> با هدف ارزیابی شخصیت برای ادامه داستان فراخوان نمایید که آن مرد که بوده است؟ با توجه واستناد به متن داستان.

سلام.ممنون .خیلی خوب بود.از دست
اندرکاران وبسایت به این خوبی سپاسگزارم
=================================
سلام.از لطف و توجه شما ممنون.خداوند حافظ وحفاظ شما.کاش به نام معرفی می کردید وبه نام سپاسگزاری می کردم.

باسلام
می اندیشم که خم و راست شدن *ادیسون*در ازمایشگاهش وقتی که می خواست لامپ برق را اختراع کند زیبا ترین نمازها بود
تصور میکنم که *مادام کوری *که بهترین سوخت هسته ای (رادیم) را کشف کرد وقتی که از صبح تاشب انچنان غرق تحقیق بود که لب به هیچ خوراکی نمیزد با شکوه ترین روزه ها را گرفت
مینگرم که *گراهام بل *و همکارانش* واتسون*فاصله دو اتاق بالایی و پایینی را میرفتند و می امدند تا تلفن اختراع شد بهترین هروله حج شکل گرفت
میبینم که *خیام *با تبدیل ریاضیات از خطوط و اشکال به اعداد و محاسبات منزه ترین خمس و زکات را در طول ۹۰سال پرداخت کرده
میاندیشم…
تصور میکنم…
می نگرم…
میبینم…
عدالت خداوند این نیست که اینان را در اتش بسوزاند ولی کسانی که حق میخورندولی حج میروند
کسانی که اختلاس می کنند ولی خمس و زکات می پردازند
و کسانی که نان دیگران را می برند ولی روزه می گیرند
*حتما معنی عدالت خدا این نیست*

درود بر مدیر پر تلاش سایت….خسته نباشید.

خسته نباشید ممنون به خاطر این مطالب زیبا

در آستانه بزرگترین تحول سیاسی کشور هستیم, انتخابات.
متاسفانه یکی ازآفتهای جامعه سیاسی ما در این گونه مواقع, انحصارطلبی گروهها و احزاب مختلف, افراطی گری, ومصادره کردن انقلاب و ارزش های دفاع مقدس به نام خود, دلسوزی برای محرومان, فقیر نوازی, درک دردجوانان ,ورفع مشکلات عدیده کشور در کوتاهترین زمان ,وبه اوج قله رساندن جامعه با آسانترین ابزار, وخائن و کم کاروتنبل نامیدن دیگران است.
همچون کسی که درخانه گرم ونرم به تماشای فوتبال نشسته و از گل نزدن بازیکنان غرمیزند, بی انکه در شرایط میدان مسابقه باشد .
چرا بعضی خودرا صاحب انقلاب و نظام ,ودیگران را بیگانه می پندارند. تازه مگر شاخصه های انقلاب گری چیست که انها دارند, ودیگران نه, اصلا, آیا برای اداره کشور فقط سابقه انقلابی داشتن وارزشی بودن و عوام فریبی کافیست ؟یاتخصص و برنامه هم می خواهد؟.
معلم شهید شهید شریعتی می فرماید :گاندی یک مسلمان بود, شیعه بود, ویک شیعه اثنی عشری اگر چه یک گاو پرست بودچون به بشریت خدمت کرد.
اصلا چرا دولتها اینهمه خود را ذی حق می دانند که به محض رسیدن به حکومت, دیگران را از صحنه چنان حذف کنند که اثری ازدولت قبلی نباشد, مگر نه این است که ما, مدعی دموکراسی هستیم, وخود را صاحب تمدنی قوی می دانیم ؟
چرا در کشوری مثل امریکا رییس جمهورچهل سال قبل، حق اظهار نظردر مسایل کشورش رادارد, ولی در نظام اسلامی ما ,کاندیدشکست خورده که نه, دولت قبلی باتمام آثار وابدالش هم مطرود, ومنفور عالم وآدم می شود ؟
چرا هاشمی که حداقل هشت سال ریاست جمهوریش, کشور, با تمام اطلاعات وامکاناتش در اختیاراوبود خانه نشین بود؟ چرا از خاتمی که به ا ذعان همه, بیشترین توسعه در زمان او شکل گرفت خبری نیست؟ وزرای او کجایند؟ اقای جهانگیری یکی از نیروهای با کفایت ان دوره است ببینید چقدر ظرفیت بالایی دارد. چرا حتی از احمدی نژاد تصویری در چهار سال گذشته نبود؟
مگر ما واقعااز افغانستان هم کمتریم که اشرف غنی رئیس جمهور, رقیب انتخاباتیش, عبدالله عبدالله را وزیر, امور خارجه خودمیکند.
این دو قطبی بودن ,نیروهای مستعد انسانی یک کشور را تخریب وبه قهقرا نمی برد؟
این روز ها به هر کجا که مینگری بدون اینکه برنامه مشخصی برای اداره کشورارائه شود ,کاندیدها فقط باسوار بر موج احساسات مردم وبا تخریب وتضییع همدیگر به دنبال تصاحب کرسی ریاست هستند, تا مردم حسب خطا وآزمایش, ناخواسته, دوباره قربانی شوند .تا کی مردم ما موش ازمایشگاهی خواهند بود؟
واقعا ما اینقدر ازرفاه بی خبریم که اگر تعریف درستی ازرفاه از ما خواستند بلد نیستیم .
واقعا اگر مثلا یارانه دوبرابر شود در رفاهیم؟ یا اگر حقوقمان صد تومان اضافه شود؟ایا رفاه فقط در اقتصاد ومعیشت خلاصه می شود؟ نمیدانیم.پس عزت وکرامت انسانی چی؟ برابری وعدالت درحقوق اجتماعی چی؟کشورهای اسکاندیناوی چون سوئد و فنلاند وکشور لوکزامبورگ که از اسلام وانقلاب در انجا خبری نیست چقدروچرا اینقدر در رفاهند رفاه به معنی همه جانبه؟ به وعده های دروغین بدون پشتوانه, دل بسته ایم.
یکی اعانه می دهد ,دیگری کویر لوت را پرازمسکن خواهدساخت, یکی خلیج فارس را به زمینهای کشاورزی دیم ,روانه خواهدساخت و…………

اما امام علی علیه‌السلام در روایتی چهار عامل را سبب شکست دولت‌ها معرفی کرد و فرمود: چهار عامل باعث شکست «دولت‌ها» می‌شود:
۱ـ ضایع کردن اصول (مسائل مهم)
۲ـ سرگرم شدن به فروع (امور کم اهمیت)
۳ـ به کار گماردن آدم‌های پست
۴ـ کنار گذاردن انسان‌های فاضل
یُسْتَدَلُّ عَلَی اِدبارِ الدُّوَلِ بِاَربَعٍ: تَضییعِ الاُصولِ وَ التَّمَسُّکِ بِالفُرُوعِ وَ َتقدیمِ الاَراذِلِ وَ تَاخیرِ الاَفاضِلِ» (غرر الحکم، ص ۳۴۲)

اقا خیلی وبسایتتون عالیه

تور تایلند قیمت

تور تایلند لحظه آخری

تور تایلند پوکت

تور تایلند ارزان

تور تایلند از مشهد

تور تایلند از شیراز

تور تایلند اسفند

تور تایلند اردیبهشت

سلام ،فکر میکنم که این کار شما باعث انگیزش خوبی بشه.ممنون از تلاش های شما

سلام
وبسایتتون خیلی خوب و مفیده.به کارتون ادامه بدین

تو زمینه ای که فعالیت میکنید جزو بهترین
سایت ها هستید.

عالی بود

من الان باید اینجا باشم,
در این شهر که جنگ…
ذخیره قدرت تقریبا به طور کامل خشک شده است,
اونی که خدا بهم داد

من باید بچه ها رو نجات بدم,
از معادن و موشک های نازی,
تا بتونن رشد کنن,
جایی که هیچ بدی وجود نداره

برای من ترسناک است که در چشم دشمن باشم,
من خانواده ام رو به یاد دارم…
و من خودم رو سرزنش میکنم که ضعیفم,
و برای من سخت تر می شود.

اما صلیب رو به سینه اش گرفت,
احساس کردم پشت سرم موج زده ام,
پس از همه ، همیشه امید وجود دارد,
و خداوند به شما قدرت بیشتری خواهد داد.

این واقعا به هدف من نزدیک است,
خب ، بذار الان ضعیف باشم,
من دعا می کنم ، به خودم می گویم: باور کنید!
و ساعت پیروزی فرا خواهد رسید

ما از کشور محافظت خواهیم کرد – ما از فرزندانمان محافظت خواهیم کرد – آینده ما