پس…

پس لرزه های هواس پرتی!

—————————————————————–

                            رحمان ستاری                           

دیروز صبح به بیدگنه رفتم تازنزدیکیهای غروب برای خودم سرگرم بودم  هیزم خرد می کردم زمین شخم می زدم  حدود ساعت ۴ عصر بود راه افتادم.  چند وفتی بود راه فرعی خلوت پیدا کرده بودم که می خورد به اتوبان ساوه واز انجا به بزرگ راه ازادگان می انداختم. راه بسیار خلوت و دنج اما این دفعه به هوای اینکه ببینم  جهاد کشاورزی نهال اورده یا نه به سمت جاده اصلی همیشگی انداختم  بی توجه پس از اینکه جهاد را رد کردم یادم افتاد باید می دیدم نهال اورده یانه .

بی هوا ادامه مسیر دادم قبل از  اتوبان فتح باید می پیچیدم این را هم رد کردم تااینکه افتادم جاده لشکرک با تابلو بهشت زهرا وازادگان باید می پیچیدم باز رد کردم  باید دراولین بریدگی می پیچیدم دوباره رد کردم  یک وقت دیدم درمیدان ازادی کیپ به کیپ ترافیک متوقف هستم .تلاش کردم به تابلو اتابک واذری بپیچم  مسیر اشتباه شد مجبورشدم به سمت انقلاب بروم  ناگهان تابلو نواب صفوی را دیدم تمام فسفر مغزم را سوزاندم که یک وقت این یکی را رد نکنم ودرنهایت توانستم به نواب بیندازم.

حالا ترافیک سنگین باید الان در منزل می بودم ازمنزل زنگ بزنند چه می خواهم بگویم مگر باورشان می شود راه گم کردم از قصا زنگ زدند  کجایی؟ گفتم نواب صفوی  مگر باغ نرفته بودی ؟ گفتم چرا اشتباهی امدم صحبت وتحمل مذمت تازه قطع کرده بودم دکتر عزیزی زنگ زد  کجایی؟   نواب صفوی  اه ، باغ نبودی ؟ چرا اشتباهی سر از اینجا دراوردم  کمی خندیدیم  سرتان را درد نیاورم ساعت ۵ غروب همیشه می رسیدم ساعت ۷ به منزل رسیدم.